“Ay sonunda değil, ayın ortasında para bitiyor”

Artık birçok meslek grubu “çalışıyor ama geçinemiyor.” Üstelik bu sadece asgari ücretlileri değil, yıllardır görev yapan uzmanları da kapsıyor.

Ortalama maaş: 30–35 bin TL
Kira + gıda + ulaşım giderleriyle birlikte elde kalan neredeyse sıfır.
Yeni atananlar büyükşehirlerde ek iş yapmadan ayakta kalamıyor.

Basın sektöründe maaşlar hâlâ 15–25 bin TL arasında seyrediyor.
Çoğu genç muhabir freelance çalışmak zorunda.
Sendikasızlık, güvencesizlik ve dijital dönüşüm baskısı sektörü zorluyor.

Giderler (stopaj, kira, SGK) sabit ama müşteri sayısı düşüyor.
Bakkal, berber, kırtasiye gibi mahalle esnafı market zincirleriyle rekabet edemiyor.
Çoğu dükkan artık borçla döndürülüyor.

Sanayi sitelerinde çalışan teknik personel, iş yüküne göre asgari ücrete yakın maaş alıyor.
Yurt dışına gitmek isteyenlerin sayısı hızla artıyor.

Müdür yardımcısı, veri girişçisi, zabıta gibi kamu çalışanları da geçim krizinden şikayetçi.
Ek mesai, ek gelir ve borç üçgeni içinde yaşıyorlar.

Ekonomist Dr. Erkan A.:

“Artık mesele ne iş yaptığın değil, o işin sistem içindeki karşılığı. Bazı işler çalıştırıyor ama yaşatmıyor. Bu hem ekonomik hem psikolojik kırılma yaratır.”

Bir mesleğin toplumdaki saygınlığı, artık karnını doyurmasına yetmiyor.
Öğretmenlik ya da mühendislik gibi alanlar, yıllar süren eğitim ve emek karşılığında asgari geçim düzeyinde bir hayat sunuyor.