“Ah nerede o eski bayramlar?”

Bu cümle, her yıl bayramlarda dillere pelesenk olur. Daha kalabalık sofralar, daha içten tebessümler, mendile sarılı harçlıklar, mis gibi kolonya kokuları… Ancak günümüzde bayramlar, o hatırlanan sıcaklığın bir gölgesi gibi. Peki, gerçekten mi her şey değişti, yoksa biz mi artık başka gözle bakıyoruz?

Kolektif nostalji, bir toplumun geçmişte ortak deneyimlediği anılara duygusal bağlılık hissetmesi olarak tanımlanıyor. Psikologlara göre bu duygu, yalnızca bireysel değil; toplumsal aidiyet ihtiyacının da bir dışavurumu.

Bayramlar, sadece dini ya da kültürel ritüeller değil; aynı zamanda aile bağlarının, paylaşımın ve çocukluğun simgesidir. Geçmişte aile büyüklerinin etrafında toplanılan sofralar, duygusal hafızada güçlü izler bırakıyor.

Günümüz şehir yaşamı, bireyselliği ön plana çıkarıyor. Kalabalık sofraların yerini hızlı ziyaretler, el öpmelerin yerini emojiyle kutlamalar aldı. Sosyal medyada paylaşılan “mutlu anlar”, gerçek bayram samimiyetinin yerini tutmuyor.

Uzman Psikolog Yasemin Aydın şöyle diyor:

“İnsan zihni, mevcut duygusal boşlukları geçmişin huzurlu anılarıyla doldurarak kendini korur. Nostalji, zaman zaman psikolojik tampon görevi görebilir. Özellikle bayram gibi yüksek beklenti taşıyan zamanlarda bu daha da belirginleşir.”

1. Geleneksel bir bayram kahvaltısı düzenleyin.
2. Aile büyüklerini evinizde ağırlayın.
3. Çocuklarla bayram hatıralarınızı paylaşın.
4. Sosyal medya yerine gerçek kutlamalar yapın.
5. Bayram için özel bir koku (kolonya, yemek) belirleyin – koku hafızası güçlüdür.