Yüksek binalar, beton sokaklar ve dijital ekranlarla çevrili bir dünyada çocuklar büyüyor.

Özellikle büyük şehirlerde yaşayan çocukların doğayla temas süresi haftalık birkaç saate kadar düştü.

Bu durum, çocuk gelişimi üzerinde önemli olumsuz etkiler yaratıyor.

Uzman psikologlar, çocukların doğada vakit geçirmemesi halinde;

Dikkat dağınıklığı,

Stres düzeyinde artış,

Duygusal doyum eksikliği,

Fiziksel hareketsizlik gibi sorunların ortaya çıktığını belirtiyor.

Her ne kadar kentler doğal alanlardan uzak gibi görünse de, ebeveynler çocuklarını şu yollarla doğaya yaklaştırabilir:

Mahalle parkları ve ağaçlık alanlarda zaman geçirme

Hafta sonları piknik, yürüyüş, doğa gezileri

Saksıda bitki yetiştirme veya balkon bahçeciliği

Kamp ve keşif etkinliklerine katılım

Pediatristler doğada geçirilen vaktin tıpkı bir vitamin gibi çocuk gelişimini desteklediğini vurguluyor.

Her gün en az 30 dakika toprak, çim, taş gibi doğal unsurlarla temas eden çocukların ruhsal ve zihinsel dengelerinin daha güçlü olduğu ifade ediliyor.