Bağlantılar Artıyor, Yalnızlık da

Facebook, Instagram, WhatsApp ve diğer platformlar sayesinde insanlar saniyeler içinde iletişim kurabiliyor. Ancak araştırmalar, dijital çağda sosyal ağlar genişlese de insanların derin dostluklarının azaldığını gösteriyor.

Sanal dostluklar yüzeysel ilişkiler yaratıyor.

Gerçek temas eksikliği, beynin mutluluk hormonu oksitosini azaltıyor.

Sürekli çevrimiçi olma baskısı, sosyal kaygıyı artırıyor.

Geçmişte dostluklar birlikte geçirilen zamana, paylaşılan deneyimlere dayanıyordu. Bugün ise “beğeni” ve “mesajlaşma” üzerinden şekilleniyor. Bu durum, dostlukları hızlı tüketilen birer dijital etkileşime dönüştürüyor.

Sosyologlara göre dijital çağda gerçek dostluk hâlâ mümkün. Ancak bunun için yüz yüze görüşmeye, güvene ve samimiyete dayalı ilişkiler kurmak gerekiyor. Sanal ortamda edinilen bağlar destekleyici olabilir ama asıl dostluğu inşa eden şey “gerçek temas.”

Teknolojinin gelişmesiyle dostluk kavramı daha da dönüşecek. Sanal gerçeklik buluşmaları, hologram görüşmeleri dostluklara yeni bir boyut katabilir. Ancak hangi teknoloji gelirse gelsin, insanın insana temas ihtiyacı asla ortadan kalkmayacak.