Genç yetişkinlik döneminde insanlar eğitim, iş ve sosyal çevre arasında kimliklerini bulmaya çalışır. Arkadaş çevresinin sık değişmesi, belirsizlikler ve hayata yön verme çabası yalnızlığı artırabilir.

Orta yaş döneminde ise yalnızlık genellikle iş stresi, boşanma, çocukların evden ayrılması ve sosyal çevrenin daralmasıyla ortaya çıkar. Bu dönemde yalnızlık daha çok hayatın anlamını sorgulama ile ilişkilidir.

İleri yaşlarda eş kaybı, sağlık sorunları ve sosyal çevrenin küçülmesi, yalnızlığın en yoğun şekilde hissedilmesine neden olur. Bu dönemde yalnızlık, hem fiziksel hem de duygusal boyutta en ağır halini alır.

Harvard Üniversitesi’nin uzun soluklu bir araştırmasına göre, yalnızlık insan sağlığı üzerinde sigara içmek kadar zararlı olabilir. Kalp-damar hastalıklarını tetikler, bağışıklığı zayıflatır ve yaşam süresini kısaltabilir.

Sosyal bağları güçlendirmek için düzenli arkadaş buluşmaları yapın.

Yeni hobiler edinin ve topluluklara katılın.

Dijital bağımlılıktan uzaklaşıp yüz yüze iletişime önem verin.

Gönüllülük faaliyetlerine katılarak sosyal çevreyi genişletin.

İleri yaşlarda aile bağlarını sıkı tutmak için iletişimi koparmayın.

Yalnızlık, hayatın her döneminde karşımıza çıkabilen bir duygu. Ancak 20, 50 ve 80’li yaşlar, bu hissin zirve yaptığı dönemler olarak dikkat çekiyor. Küçük adımlar ve güçlü sosyal bağlar, yalnızlığın en ağır etkilerini hafifletebilir.