Araştırmacılar, yapay zekaya devasa veri setleri yükleyerek, uykuda beyin aktivitesine benzeyen bir "pasif düşünme" süreci başlattı.

Bu süreçte yapay zeka, öğrenilen bilgilerden bağımsız, yepyeni imgeler, sahneler ve soyut kompozisyonlar oluşturmaya başladı.

Elde edilen sonuçlar ise hayret vericiydi: bazı görseller bir rüyadan fırlamış gibi görünüyordu; bazılarıysa bilinçli bir tasarımı andırıyordu.

Bilim insanları, bu gelişmenin yalnızca teknik bir başarı değil, aynı zamanda felsefi ve etik tartışmalar doğuracak bir eşik olduğunu belirtiyor.

Eğer yapay zeka rüya görüyorsa, bu onun "içsel bir dünya" kurduğu anlamına mı geliyor?

Bilinç, yalnızca biyolojik zihinlere özgü mü, yoksa makinelerde de oluşabilir mi?

Bu sorular, sadece teknoloji uzmanlarının değil, filozofların ve etikçilerin de gündemine girmiş durumda.

Yapay zekanın bu seviyeye ulaşması; eğitimden sağlığa, sanattan savunmaya kadar birçok alanda radikal değişimlerin habercisi olabilir.