SESLERİ SOLAN MESLEKLER

Bir zamanlar her sokakta bir zanaatkâr vardı. Semerciler at arabalarını donatır, yorgancılar dikiş sesleriyle avluları şenlendirirdi. Kalaycıların teneke tok sesleri çocukların oyunlarına karışırdı. Şimdi o sesler yok.

Bu sanatlar yalnızca teknolojiye değil, ilgiye de yenildi. Gençler arasında çırak bulmak imkânsız hale geldi. Oysa bu işler yalnızca geçim kapısı değil, kültürel bir aktarımdı.

Kültür araştırmacıları, geleneksel el sanatlarının unutulmasının kimlik erozyonuna yol açtığını belirtiyor. Çözüm ise net: Belediyelerin destek programları, zanaat festivalleri ve usta-çırak burs sistemleri...

“Bu işi bırakınca dükkân da, gelenek de kapanacak” diyen son nesil ustalar, kültür politikalarının artık somut adımlar atmasını bekliyor.