Bir usta marangoz, yanında çalışan çırağına sabrı öğretmek istiyordu. Bir gün ona bir tahta verdi ve dedi ki:
— Bu tahtaya her sinirlendiğinde bir çivi çak.
Çırak ilk gün tam 37 çivi çaktı. Günler geçtikçe, çivi sayısı azalmaya başladı. Bir süre sonra hiç çivi çakmamaya başladı.
Usta bu sefer dedi ki:
— Şimdi de her sabırlı davrandığın gün, tahtadan bir çivi çıkar.
Zamanla bütün çiviler çıkarıldı.
Usta tahtayı gösterdi:
— Bak, çiviler gitti ama her biri bir iz bıraktı. Öfke geçer, ama bıraktığı iz kolay silinmez. Sabır ve anlayış, en büyük ustalıktır.