Bayram sabahı…
Ayakkabılar hizaya dizilir.
Çocuklar bayramlıklarla savaş pozisyonunda.
İlk durak: “Önce büyükler!”
Ama ne büyükler…
Kimi bayramlık yerine dargınlığını giymiş,
Kimi çikolata yerine sitem ikram ediyor.
Kapı 1:
Dayı elini uzatıyor, ama geçen yılki Facebook tartışması gözlerinde hâlâ canlı…
Kapı 2:
Gelin-kaynana cephesi.
“Sen bu bayram da kırmızı mı giydin?”
Kurban kesildi ama kalp hâlâ kanıyor…
Kapı 3:
Hepimizin tanıdığı o meşhur teyzede...
“Yine evlenemedin mi kızım?” sorusu, tatlıdan önce midede ağırlık yapıyor.
Kapı 4:
Çocuklar şeker peşinde, büyükler tansiyon cihazı…
Bayram dediğin böyle işte:
Çay demlenir, küs barışır, ve kimse gürültüyü çıkaran çocuk değil, gürültüyü susturamayan yaşlıdır.
– E.Y.