“YALNIZLIK BAKANLIĞI KURULMALI MI?”: MODERN DÜNYADA YAYILAN YENİ SALGIN

İngiltere ve Japonya’nın ardından birçok ülkede “Yalnızlık Bakanlığı” benzeri yapılar gündeme geliyor. Türkiye’de de artan yalnızlık, ruhsal çöküntü ve sosyal izolasyon sorunları bu soruyu akıllara getiriyor: Yalnızlık artık bireysel değil, toplumsal bir kriz mi?

Yalnızlık, artık sadece bireysel bir his değil; toplumsal bir salgın olarak görülüyor. Özellikle büyük şehirlerde giderek artan sosyal kopukluk, dijitalleşmenin getirdiği yüz yüze iletişim eksikliği ve bireylerin psikolojik olarak içine kapanması, “Yalnızlık Bakanlığı kurulmalı mı?” sorusunu gündeme taşıyor. İngiltere, 2018 yılında “Minister for Loneliness” adını verdiği bir bakanlık kurarak dünyada bu alanda öncülük etti. Japonya ise yalnız ölümler (kodokushi) vakalarının artmasıyla, 2021 yılında benzer bir devlet birimi oluşturdu. Bu gelişmelerin ardından birçok ülkede “Yalnızlık artık kamusal bir mesele” yaklaşımı benimsendi. TÜRKİYE’DE YALNIZLIK ARTIYOR MU? Türkiye İstatistik Kurumu’nun (TÜİK) son verilerine göre tek başına yaşayan hane sayısı son 10 yılda yüzde 50’nin üzerinde arttı. Özellikle 18-34 yaş arası genç yetişkinler arasında sosyal temas oranları düşerken, psikolojik destek alma oranı da yükseliyor. Psikiyatrist Dr. Gülben Aksu, konuyla ilgili şunları söylüyor: “Yalnızlık, depresyonu ve anksiyeteyi tetikliyor. İnsan biyolojik olarak sosyalleşmeye ihtiyaç duyan bir canlı. Modern yaşam, teknolojik bağlarla fiziksel bağı kopardıkça yalnızlık tıbbi bir soruna dönüşüyor.” SOSYAL MEDYA BAĞLANTI MI, YOKSA YALITIM MI? Uzmanlar, sosyal medyanın insanları gerçek bağlardan koparıp sahte iletişim ortamlarına yönelttiğini belirtiyor. Özellikle gençlerde “sanal kalabalıklar içinde derin yalnızlık” hissinin arttığı ifade ediliyor. YALNIZLIKLA MÜCADELE MODELİ: BAKANLIK GEREKLİ Mİ? Toplum bilimciler, yalnızlıkla mücadelede bireysel çözümlerin yeterli olmayacağını savunuyor. Sosyolog Prof. Dr. Naci Gündoğdu şu görüşü paylaşıyor: “Tıpkı sağlık, çevre veya gençlik gibi, yalnızlık da kamusal politikalarla ele alınmalı. Belediyelerden eğitim kurumlarına kadar tüm yapılar bu alanda sorumluluk üstlenmeli. Bakanlık benzeri bir yapının kurulması, koordinasyonu sağlayabilir.” TÜRKİYE İÇİN NE YAPILABİLİR? Mahalle temelli sosyal merkezler yaygınlaştırılmalı Gönüllü sosyal ziyaret programları başlatılmalı Gençler ve yaşlılar arasında dijital mentorluk projeleri geliştirilmeli Yalnız bireylerin erken tespiti için Aile Sağlığı Merkezleri eğitilmeli SONUÇ: YALNIZLIK SESSİZ AMA DERİN BİR SALGIN Giderek büyüyen bu sessiz kriz karşısında, uzmanlar yalnızlığı bir halk sağlığı meselesi olarak görmenin zamanı geldiğini vurguluyor. Türkiye’de bir Yalnızlık Bakanlığı kurulması kısa vadede olmasa da, bu konuda sosyal politikaların geliştirilmesi artık bir gereklilik olarak karşımızda duruyor.