Fırından yeni çıkmış ekmeği eline alınca,
İlk önce yüzüne buğu vurur...
Sonra burnuna koku gelir…
Ama esas mesele o değil bro —
Çocukken soba üstünde ısıtılan dilimdir esas mesele.
Üzerine sürülen tereyağının çıtırtısıyla büyüdük biz.
Ve her ekmek kırıntısında bir öğüt vardı:
“Yere düşerse öp, başına koy.”
Çünkü o ekmek, sadece karbonhidrat değil…
Bir emeğin sofrasıdır.
Şimdi paketli, dilimli, ambalajlı ekmekler var.
Ama o “dilim” eksik hâlâ…
Hani annenin eliyle bölüp uzattığı o dilim…
İşte o hâlâ aç karnımızı değil, içimizi doyururdu.
YİYİYORUM notu:
Bazı yiyecekler mideye değil, geçmişe gider. Ve o lokma boğazında düğümlenir.
– E.Y.