Ergenlik psikolojisi ve Ebeveyn Rolü önemlidir

Ergenlik döneminin sadece sosyal kültürel anlamda değil eğitim yaşamımıza yön verecek birçok kararın verildiği bir dönem olduğunu belirten PSK.DAN.MÜJDE KAYA bu dönemde bireyin yaşadığı bedensel birçok sürece uyum sağlama noktasında da anne babanın rolü çok değerlidir dedi.

Ergenlik, çocukluk ve yetişkinlik arasında bulunan ve bu nedenle de çatışmaların yaşandığı, bireyin kimliğini kazandığı bir dönemdir. Ergenlik dönemi 15-25 yaş dilimleri arasında yaşanan bir süreçtir. Bu dönem kızlarda 10-12, erkeklerde 12-14 yaşları arasında başlar.   Ergenlik dönemi, sadece sosyal kültürel anlamda değil eğitim yaşamımıza yön verecek birçok kararın verildiği bir dönemdir. Bu nedenle, bu yaş dilimini hayatın önemli bir yaş dilimi olarak nitelendirebiliriz.   Bu dönemde bireyin yaşadığı bedensel birçok sürece uyum sağlama noktasında da anne babanın rolü çok değerlidir. Çocuklarını ergenlik döneminde yaşayabilecekleri değişimler konusunda bilgilendirmeleri önemlidir. Bu bilgilendirme çocukların bu süreçte daha uyumlu gelişmelerini sağlayacaktır.   Ergenlik döneminde bireylerin duygularında yoğunluk ve istikrarsızlık aşandığını belirtmek mümkündür. Bahsedilen duygusal dalgalanmalar; karşı cinse aşık olma, utangaçlık, çok fazla hayal kurma, tedirginlik, yalnız kalma isteği, çabuk heyecanlanma şeklinde duygulanım durumlarıdır.   Yapılan araştırma sonuçları incelendiğinde, ergenlerin duygusal sorunlarının; yer aldıkları yaş gruplarına, okula devam edip etmemelerine, sosyal çevreleri tarafından kabul edilme derecelerine, ailenin tutumlarına göre değişiklik gösterdiği bulunmuştur.   Bununla beraber ailesinin değerlerinden uzaklaşarak kendi değerlerini ve yaşam felsefesini oluşturmaya çalışan bireyin önceliği ailesinden ziyade aradaşların ve grupların oluşturduğunu söyleyebiliriz.   Ergenin bağımsızlık arzusu ve kendi kararlarını verip, bu kararların neticelerini kabul etme arzusu , bir noktası saldırganlığa, diğer noktası da bağlımlı kişilik yapısına kadar gidebilen bir seyir gösterebilmektedir. Bu dönemde bireylerde gözlenebilen davranış bozukluklarını kendini okul ortamında belirgin biçimde uyum problemleri şeklinde göstermektedir.   Okuldan kaçma, kuralları çiğneme, kendine zarar verme, arkadaşları arasında kavga çıkarma, disiplin suçları işleme vb. bu dönemde yaşanan uyum prblemleri arasındadır.   Bu dönemde özellikle de ebeveynlerin aşırı düzeyde otoriter tutum içerisinde olmaları veya ilgisiz ve ihmalkar tutumları bu uyum problemlerini madde kullanımı, depresyon, suça yönelik davranışlar, intihar ve evden kaçma gibi sorunlara kadar ulaşabilmektedir.   Görüldüğü üzere ebeveynlerin tutum ve davranışlarının önemli olduğu bu dönemde aileler çocuklarını başkaları yanında eleştirmemeli, davranışlarını diğer kişilerle kıyaslamamalıdırlar. Aynı zamanda ebeveynlerin; ergene sevildiğini,anlaşıldığını, kabul edildiğini, fark edildiğini, gerekli ve önemli olduğunu, ona bağımsızlık ve sorumluluk verildiğini hissettirmesi bu dönemi çocukların daha uyumlu geçirmesinde önemli bir rol oynamaktadır.