Rüzgârı göremezsin ama ağaçları eğdiğini bilirsin. Görünmeyen şeyler bazen en çok şekillendirendir. Bazı hakikatler vardır, sesi yoktur. Konuşmaz, bağırmaz, ama seni eğitir. Tıpkı rüzgâr gibi… Gelir geçer, ama senden bir şey götürmeden önce içine bir şey bırakır: Teslimiyetin sırrı… Görünmeyen Ama Etkileyen: Maneviyatın Sessiz Eli Görünmez ama yönlendirir: Maneviyat da tıpkı rüzgâr gibidir. Kalpte eser, dili yoktur ama yön verir. Ses çıkarmaz ama iz bırakır. Ruhunu göğe çeken şey, bazen secdede duyduğun iç sessizliktir. Yönü belli değildir ama tesiri sabittir: Rüzgâr gibi manevî hâllerin de yönü bilinmez. Ama gelir, değiştirir, yumuşatır… Taş gibi kalpleri bile eğdirir. Bir Nazar: “Rüzgârı görmeyiz ama saçımızı dağıtır. Allah’ı göremeyiz ama hayatımızı yoğurur.” Hikmetli Bir Hikâye: Bir gün bir derviş, şeyhine sordu: — Efendim, Allah’ı hiç görmeden nasıl bu kadar severiz? Şeyh gülümsedi: — Hiç rüzgârı gördün mü? — Hayır. — Peki serinliğini hissettin mi? — Evet. — İşte Allah’ın varlığı da böyledir. Görmeden bilirsin. Hissedersin. Zamanla Gelen Üç Hediye: İdrak: Görmediğin ama hissettiğin gerçeklerin kıymetini bilirsin. Tevekkül: Görmediğin şeyden korkmaz, ona güvenmeyi öğrenirsin. Huzur: Bilirsin ki, görünmeyen eller seni taşıyordur zaten. Günün Duası: “Ya Rabbi, görünmeyen rüzgârlarınla ruhumuzu es; bizi eğ, yont, şekillendir. Görmeden inanmayı, hissetmeden güvenmeyi, konuşmadan anlamayı nasip eyle. İçimizde esen lütuf rüzgârlarını daim eyle. Âmin.” Son Söz: “Allah’ın dokunuşu bazen görünmez ama en çok o değiştirir.”