Yollar yapılıyor, binalar yükseliyor, telefonlar akıllanıyor.
Ama insan yalnızlaşıyor, kelimeler kısalıyor, sohbetler susuyor.
Her şey ilerliyor gibi görünüyor...
Ama insan ruhu yerinde sayıyor.
Empati azalıyor, merhamet tükeniyor, komşuluk tarihe karışıyor.
Eskiden ileri gitmek, birlikte yürümekti.
Şimdi herkes kendi ekranında, kendi kabuğunda, kendi hızında.
Teknoloji ilerliyor, ekonomi büyüyor, şehirler kalabalıklaşıyor.
Ama sokakta birini görüp “iyi misin?” diyene az rastlıyoruz artık.
ESAS MESELE
İlerliyoruz ama insanlığımızdan uzaklaşıyorsak, o yol bizi nereye götürüyor?
E.Y.