Esas mesele şu…
Hayatta herkese bir şekilde yetişmeye çalışıyoruz.
Dostlara, aileye, işe, patrona, sosyal medyaya…
Herkesin bizden bir beklentisi, her beklentinin de gizli bir ağırlığı var.
Ama düşündün mü hiç; acaba kime ne kadar lazımsın?
Ve daha önemlisi, kendine ne kadar lazımsın?
İnsan başkalarına yetişmeye çalışırken, en çok kendisine geç kalıyor.
Belki de en büyük yorgunluk buradan geliyor: Kendine yetemediğini bildiğin halde, herkese yetişmeye çalışmak.
O yüzden esas mesele; herkesin derdine derman olmaya çalışırken, kendi yaralarının kanadığını unutmamak.
3 Maddede Özet:
-
İnsan en çok kendisine geç kalır.
-
Başkalarına yetişmek, kendini unutmak anlamına gelmemeli.
-
Esas mesele, önce kendine lazım olabilmektir.