İnsanoğlu doymaz derler ya… Gerçekten de öyledir. Bir ev ister, alır; sonra daha büyüğünü ister. Bir araba ister, alır; sonra daha yenisini ister. Gözümüzün doymadığı yerde, gönlümüzün huzuru kalmaz. Şükür, sahip olduklarının farkına varmaktır. Kanaat ise, sahip olduklarınla huzur bulmaktır. Şükür insanı Rabbine yaklaştırır, kanaat insanı dünyaya karşı güçlü kılar. Çünkü kanaat eden, kimseye el açmaz. Yetinmeyi bilmeyense, zengin de olsa gönlü fakirdir. Atalarımız boşuna dememiş: “Kanaat, bitmez bir hazinedir.” Çünkü kanaatkar insan, azla mutlu olur. Çok isteyenin mutluluğu ise ertelenmiş hayallerin ardında saklıdır. Bugün kendine sor: Sahip oldukların için ne kadar şükrettin? Ve sahip olduklarınla yetinmeyi bildin mi? Çünkü yetinmeyi bilen, yetim kalmaz; kalbi daim zengindir. “Şükür gönlü zenginleştirir, kanaat huzuru çoğaltır.”